Ochrona środowiska – fakty, które musisz znać!

Częścią ekologii, o której już wspominaliśmy jest ochrona środowiska, nauka ta wywodzi się z ekologii. Ochrona Środowiska – zwaną sozologią zajmuje się ochroną tworów przyrody i jej zasobów, zapewnieniem trwałości ich użytkowania.

Rozważa także przyczyny i następstwa przemian przyrody w wyniku działalności ludzkiej, poszukuje sposobów zapobiegania lub łagodzenia skutków niekorzystnych zmian. Nauki biologiczne muszą ze sobą współpracować, biologia jest nauką interdyscyplinarną, ochrona środowiska nie jest tu wyjątkiem, opiera się na ekologii, ale też chemii, geografii, geologii.

Czym jest ochrona środowiska?

Ochrona środowiska jest to ochrona dotycząca środowiska, konkretnych organizmów, populacji, czy gatunków. Najczęściej chodzi tu o ochronę środowiska człowieka, która opiera się na naukach biologicznych, medycznych, rolniczych, ekonomicznych, społecznych.  W tym rozumieniu dotyczy:

• ochrony środowiska przyrodniczego człowieka,ochrony tworów ludzkich,
• ochrony naturalnego środowiska człowieka, np. rodziny, miejsca pracy, wypoczynku.

Człowiek jest przedmiotem środowiska, jednak bardzo intensywnie na niż wpływa, niestety najczęściej negatywnie. Podstawowym celem ekologii i ochrony środowiska jest więc zrównoważony rozwój naturalnych obiektów przyrodniczych i wytworów cywilizacji ludzkiej. Tak by człowiek potrafił żyć w harmonii z przyrodą, której przecież sam jest częścią, a jego działalność w jak najmniejszym stopniu wpływała na środowisko naturalne.

Podejście do środowiska – kiedyś i dzisiaj

W przeszłości działania były traktowane głównie jako zapobieganie katastrofom, klęskom żywiołowym, zmniejszaniu dostępności do przyrody i jej zasobów. Wynika to z faktu, że traktowano środowisko jako ” dar Boży” przynależny ludziom. W miarę narastania sytuacji kryzysowych ( brak wody, zwierzyny łownej), pojawiania się schorzeń oraz zmniejszenia wydajności w rolnictwie zaczęto zastanawiać się nad przyczynami takiego stanu.

Idąc dalej zaczęto poddawać ocenie i szukać związków przyczynowo – skutkowych między niekorzystnymi zjawiskami w przyrodzie a działalnością ludzi.

Nowe podejścia do ochrony środowiska:

1. strategia  rozcieńczania – polegała na odprowadzaniu ścieków do rzek w postaci takiej w jakiej zostały wytworzone ( woda rozcieńczy)

2. strategia ograniczania – były to zabiegi czysto technologiczne zwane działaniami ” końca rury”. Np. instalowane w kominach filtry miały redukować odprowadzanie zanieczyszczeń.Pyły te składowano ( hałdy na Śląsku). Nie myślano w tej strategii o zmniejszeniu stopnia eksploatacji surowców naturalnych.

3. strategia współczesna – zrównoważonego rozwoju – obowiązuje w niej zasada zarządzania procesami gospodarczymi poprzez środowisko. Zakłada się tutaj równowagę aspektów ekonomicznych działalności gospodarczej, środowiskowej i społecznej. Jest to strategia obliczona na lata a nawet pokolenia.

Największe problemy XXI wieku

Rozwój cywilizacji wiąże się z wieloma atakami na życie, na ożywioną część środowiska przyrodniczego. Degradacji ulega również część nieożywiona, np. zanik warstwy ozonowej. Skutki tych zagrożeń są tak duże, że powodują zagrożenia życia ludzkiego w wymiarze międzynarodowym. Konieczne jest więc podjęcie działań w zakresie globalnym.

Bioróżnorodność – różnorodność biologiczna – jest właściwością zdrowego środowiska przyrodniczego i oznacza tu równowagę ekologiczną. Jest przejawem wielości form życia na ziemi zarówno w zakresie genów, gatunków, ekosystemów i krajobrazów. Wskutek intensywnej działalności człowieka, antropopresji na różne jego elementy wyróżnia się różne skutki zagrożenia bioróżnorodności między innymi skutki ekonomiczne ( np. nadmiar królików w Australii) oraz zmiany klimatu, składu atmosfery, osłabienia produktywności ekosystemów (dziura ozonowa).