Prace geotechniczne mają na celu ocenę zdatności gruntu do przeprowadzenia na nim prac budowlanych, oraz przystosowanie go do tego celu, jeżeli okaże się, że nie spełnia on określonych wymogów. W takim wypadku grunt jest dogęszczany. Używa się do tego pali fundamentowych.
Co to są pale fundamentowe?
Pale fundamentowe są rodzajem fundamentów, które posadawia się głęboko, aby w sposób pośredni przekazywały obciążenie. Takie pale bynajmniej nie są wszystkie jednolite – można je pogrupować na trzy kategorie w zależności od sposobu, w jaki pracują.
Te, które przekazują obciążenie na grunt przez tarcie na pobocznicy, nazywamy palami zawieszonymi. Te, które robią to przez stopę, to tak zwane pale stojące. Są jeszcze pale normalne, które po prostu łączą te dwa wymienione wyżej sposoby przekazywania obciążenia.
Ale to nie jedyna klasyfikacja, jaką można zastosować, ponieważ pale dzieli się również, biorąc pod uwagę technologie stosowaną do ich wytwarzania. Chociaż pale fundamentowe CFA i SDP to obecnie najbardziej popularne technologie (www.keller.com.pl), spotkać możemy się też z palami FDP i VDP. Czym wyróżniają się te poszczególne rodzaje?
Pale wiercone CFA
Żeby stworzyć pale CFA, trzeba za pomocą świdra ciągłego usunąć grunt. Pusta przestrzeń, jaką w ten sposób się uzyskuje, jest następnie wypełniana betonową mieszanką. Grunt zostaje rozparty na boki, co zwiększa nośność pali. Technologia ta znajduje zastosowanie nawet w tych bardziej zwięzłych gruntach, gdzie pale innego rodzaju nie zdają egzaminu. Głębokość posadowienia pali wierconych CFA może przekraczać 20 metrów.
Pale SDP
Do wykonania takich pali służy palownica. To urządzenie jednocześnie działa siłą wciskającą i momentem obrotowym. W praktyce pozwala to sprawnie i jednostajnie pogrążać świder w gruncie. Głowica przemieszczeniowa maszyny rozpycha przy tym grunt na boki, nie zachodzi więc potrzeba, aby wydobywać urobek na powierzchnię.
W trakcie, gdy świder zagłębia się w podłożu, wnętrze rury wypełnia się betonem – w ten sposób podłoże zostaje dogęszczone. Gdy dotrze się na wystarczającą głębokość, świder zostaje podciągnięty, a trzon pala zostaje zabetonowany pod ciśnieniem. Na koniec jeszcze, zanim beton stwardnieje, trzeba wcisnąć lub wwibrować zbrojenie.
Pale przemieszczeniowe FDP
Wykonując ten rodzaj pali, również trzeba zrobić otwór świdrem i w ten sposób dogęścić grunt w obrębie pobocznicy pala. Po osiągnięciu odpowiedniej głębokości świder się podnosi, a betonowa mieszanka podawana jest podczas tej operacji przez otwór w jego trzonie. Dzięki brakowi wynoszonego na wierzch urobku oraz pomiarowi momentu siły, mamy gwarancję, że pal zostanie osadzony na optymalnej rzędnej.
Pale VDP
W tej metodzie w grunt wwibrowywana jest stalowa rura o szczelnie zamykanej podstawie. Grunt, tak jak w wyżej opisanych przypadkach, jest rozpychany na boki, co dogęszcza podłoże wzdłuż pobocznicy, ale także pod podstawą pala. Rura następnie jest wyciągana, a w trakcie tej operacji podstawę się otwiera i przez nią wlewa się beton.