Jagody acai i ocet jabłkowy – czy pomagają w odchudzaniu?

Jagody acai uzyskuje się z palmy (Euterpe oleracea), określanej jako euterpa warzywna lub warzywnia warzywna. Palma pochodzi z terenów tropikalnych Ameryki Południowej, dorasta do 15 m wysokości. Obecnie uprawiana jest w całej strefie międzyzwrotnikowej na świecie. Owoce (açaí, acai berries) są podobne z wyglądu do winogron lub borówki amerykańskiej, mają kolor ciemnofioletowy, z zawartą w środku pestką i niewielką ilością miąższu. Miąższ owoców wykorzystywany jest w tradycyjnej kuchni brazylijskiej oraz stanowi podstawę diety mieszkańców dżungli.

Jagody acai to cenne źródło witamin

Badania potwierdzają, cenne właściwości jagód Acai. Owoce są cennym źródłem witamin A, B1, B2, B3, C, E oraz nienasyconych kwasów tłuszczowych, które są szczególnie istotne w diecie osób odchudzających się, ostatnio coraz częściej polecane przez dietetyków (np. www.akademiadietetyki.pl/dietetyka/).

Naukowcy z USA przeanalizowali wpływ jagód acai na czynniki ryzyka wystąpienia zaburzeń metabolicznych (cukrzyca, choroby serca) u osób z nadwagą. Podawano 100g miąższu z owoców acai 2 razy dziennie przez miesiąc. Zaobserwowano poprawę insulinowrażliwości, redukcję poziomu cholesterolu oraz cholesterolu LDL. Stosowanie jagód acai jest polecane w diecie osób z nadwagą i usprawnia gospodarkę metaboliczna organizmu.

Jagody acai przyspieszają przemianę materii

Jagody acai, dzięki znacznej zawartości błonnika (16,9 g w 100 g), przyśpieszają przemianę materii, potęgują uczucie sytości oraz usprawniają proces trawienia. Ze względu na znaczną ilość włókna pokarmowego, spożywanie jagód acai w nadmiernej ilości może upośledzić wchłanianie witamin oraz doprowadzić do problemów żołądkowo-jelitowych, jak biegunka czy wzdęcia.

W Polsce produkty z owocami acai można zakupić w formie soku lub tabletek. Owoce acai po zerwaniu szybko tracą cenne właściwości, dlatego nie nadają się do eksportu.

Wspomaganie odchudzania octem jabłkowym

Stosowanie octu jabłkowego w celu redukcji tkanki tłuszczowej jest często wykorzystywane przez kulturystów. Ocet jabłkowy jest źródłem wielu substancji mineralnych i mikroelementów (zwłaszcza potasu, wapnia, fosforu i sodu), kwasów owocowych: octowego, mlekowego i cytrynowego oraz pektyn.

Przyspiesza trawienie pokarmów, pobudza wydzielanie soków żołądkowych i syntezę enzymów trawiennych oraz usprawnia proces rozkładu kwasów tłuszczowych. Pektyny, zaliczane do błonnika pokarmowego, obniżają poziom cholesterolu we krwi. Witamina E, jako silny przeciwutleniacz, neutralizuje szkodliwe działanie wolnych rodników i wspomaga proces odchudzania.

Osoby z nadwagą, które chcą przeprowadzić odchudzającą kurację octem, powinny spożywać ocet jabłkowy trzy razy dziennie na czczo, przed obiadem i przed snem, w porcji po dwie łyżki octu na pół szklanki przegotowanej wody.

Jednak nie każdy może stosować ocet jabłkowy w czystej postaci. Osoby z problemami żołądkowymi powinny unikać spożywania octu na czczo. Nie należy przekraczać zalecanej porcji w ciągu dnia, gdyż doniesiono, że spożywanie szklanki octu jabłkowego dziennie spowodowało kwasową erozję szkliwa, czyli przewlekłe uszkodzenie twardych tkanek zęba, nie mające podłoża bakteryjnego.