Błonnik rozpuszczalny i nierozpuszczalny – jaka jest różnica?

Do niedawna błonnik ze względu na fakt, że nie jest trawiony w układzie pokarmowym, był uznawany za składnik balastowy i niepotrzebny organizmowi człowieka. Rzeczywistość jest jednak zupełnie inna. Poznaj dwa rodzaje błonnika i dowiedz się, dlaczego są ważne dla naszego zdrowia.

Na początek, warto odpowiedzieć na pytanie, czym jest błonnik pokarmowy. Zgodnie z definicją, to mieszanina substancji o różnych właściwościach, zazwyczaj pochodzenia roślinnego, które są oporne na działanie enzymów trawiennych człowieka. Jednocześnie, substancje te są rozkładane przez enzymy mikroorganizmów bytujących w naszych jelitach. Innymi słowy, błonnik to pokarm dla mikroorganizmów. A jakie to ma znaczenie dla człowieka? Ogromne! Większa liczba pożytecznych bakterii to lepsza bariera jelitowa i ochrona organizmu przed czynnikami z zewnątrz, np. patogenami, a także sprawniejsze działanie układu pokarmowego.

Z tego względu, każdy, czy to duży, czy to mały, powinien regularnie dostarczać organizmowi błonnik wraz z posiłkami. Zgodnie z zaleceniami, zdrowa osoba dorosła powinna dziennie spożywać przynajmniej 25 gramów tego składnika pokarmowego. Taką ilość błonnika dostarczymy, spożywając taką listę produktów: 1 banan, 10 łyżek płatków owsianych, 5 łyżek czerwonej fasoli, 1 dużą czerwoną paprykę i do tego garść rodzynek i migdałów.

Jeśli błonnik to różne substancje, to czy każda z nich ma takie same właściwości i tak samo reguluje pracę jelit? A czy jeśli pojawią się zaburzenia jelitowe, to w ten sam sposób będą pomagać w walce z nimi? Odpowiedź brzmi nie. Okazuje się, że błonnik pokarmowy możemy podzielić na dwa rodzaje: rozpuszczalny i nierozpuszczalny. Zarówno pierwszy, jak i drugi ma swoje unikalne właściwości.

Poznaj błonnik rozpuszczalny

Błonnik rozpuszczalny, jak sama nazwa mówi, rozpuszcza się w wodzie. Ta cecha powoduje, że ma zdolność wytwarzania lepkich, podobnych do żeli substancji, które działają ochronnie na ściany przewodu pokarmowego. Dodatkowo, błonnik rozpuszczalny pozwala zachować uczucie sytości na dłużej, zwiększając tym samym czas przebywania pokarmów w żołądku. Ma to szczególnie duże znaczenie, kiedy walczymy o lepszą sylwetkę i chcemy uniknąć uczucia głodu.

Te dwie zalety to jednak nie wszystko. Błonnik rozpuszczalny jest również fermentowany w jelitach przez bytujące tam mikroorganizmy. W tym procesie powstają składniki, które obniżając pH w jelitach, wspierają rozwój korzystnych dla nas bakterii jelitowych i ograniczają jednocześnie wzrost tych niekorzystnych.

Warto wiedzieć, że korzyści ze spożywania błonnika rozpuszczalnego jest jeszcze więcej. Jest bardzo istotny w postępowaniu w zaparciach, a ponadto ogranicza wchłanianie, np. glukozy i cholesterolu, co jest szczególnie ważne dla osób zmagających się z cukrzycą typu 2 czy nadciśnieniem. Błonnik rozpuszczalny to takie substancje, jak np.: inulina, fruktooligosacharydy, beta-glukany i guma guar. Częściowo hydrolizowana guma guar jest składnikiem żywności specjalnego przeznaczenia medycznego OptiFibre, preparatu o udowodnionej klinicznie skuteczności w walce z zaparciami, który należy stosować po konsultacji z lekarzem.

A błonnik nierozpuszczalny?

Błonnik nierozpuszczalny również jest istotny u wszystkich, u których pojawiają się problemy jelitowe. Do tej grupy należy, m.in. celuloza, a także skrobia oporna. Ten rodzaj błonnika również pozwala zachować uczucie sytości na dłużej, ale ponadto działa jak szczotka, oczyszczając jelita, wpływa korzystnie na perystaltykę i zwiększa liczbę wypróżnień. Warto wiedzieć, że szczególnie do jego działania konieczna jest odpowiednia ilość płynów w diecie. To właśnie on w największym stopniu zwiększa objętość stolca, dzięki czemu jest równie ważny w profilaktyce, jak i przy występowaniu zaparć.

Błonnik nierozpuszczalny, podobnie jak rozpuszczalny, znajduje się w owocach, warzywach, produktach zbożowych, nasionach, orzechach i nasionach roślin strączkowych. W zależności od produktu, wzajemne proporcje różnych rodzajów błonnika są jednak różne.

OptiFibre to żywność specjalnego przeznaczenia medycznego. Stosować pod kontrolą lekarza. Do postępowania dietetycznego u pacjentów z zaburzeniami funkcjonowania jelita grubego w celu ułatwienia wydalania resztek pokarmowych w zaparciach.